Chizari می نویسد "هوش مصنوعي يا هوش ماشيني را بايد عرصهٔ پهناور تلاقي و ملاقات بسياري از دانش ها، علوم، و فنون قديم و جديد دانست. ريشه ها و ايده هاي اصلي آن را بايد در فلسفه، زبان شناسي، رياضيات، روان شناسي، نورولوژي، و فيزيولوژي نشان گرفت و شاخه ها، فروع، و كاربردهاي گوناگون و فراوان آن را در علوم رايانه، علوم مهندسي، علوم زيست شناسي و پزشكي، علوم ارتباطات و زمينه هاي بسيار ديگر. هوش مصنوعي به هوشي كه يك ماشين از خود نشان مي دهد و يا به دانشي در كامپيوتر كه سعي در ايجاد آن دارد گفته مي شود. تعريف كرده اند. يك « دانش شناخت و طراحي عامل هاي هوشمند » بيشتر نوشته ها و مقاله هاي مربوط به هوش مصنوعي آن را عامل هوشمند سيستمي است كه با شناخت محيط اطراف خود، شانس موفقيت خود را بالا مي برد. جان مكارتي كه واژه هوش تعريف كرده است. تحقيقات و 1965 مصنوعي را در سال « دانش و مهندسي ساخت ماشين هاي هوشمند » استفاده نمود، آن را جستجوهايي انجام شده براي رسيدن به ساخت چنين ماشين هايي مرتبط با بسياري از رشته هاي علمي ديگر مي باشد، مانند علوم رايانه، روان شناسي، فلسفه، عصب شناسي، علوم ادراكي، تئوري كنترل، احتمالات، بهينه سازي و منطق...